Rainier III (Rainier Louis Henri Maxence Bertrand Grimaldi), Prince of Monaco, and his wife, American actress and princess Grace Kelly, leaving the boutique Gucci. Rome, 1959   (Photo by Reporters Associati & ArchiviMondadori Portfolio via Getty Images)

Mόδα για αρχάριους #24 : GUCCI, ένας άνθρωπος, μία οικογένεια και ένας εμβληματικός οίκος μόδας.

*Γράφει η Άννα Κιουμουρτζή.

Ταξιδεύουμε πίσω στο 1897 όταν ένας νεαρός Ιταλός μετανάστης μόλις 16 ετών καταφθάνει στο Λονδίνο και ξεκινά την καριέρα του ως groom και bellboy στο ξενοδοχείο Savoy. Εκεί καταφέρνει να γνωρίσει και να έρθει σε επαφή με τεράστιες προσωπικότητες της εποχής όπως τον Winston Churchill, την Marilyn Monroe αλλά και τον Frank Sinatra, ενώ παράλληλα εμπλουτίζει τις γνώσεις του γύρω από την εκλεπτυσμένη Βρετανική συμπεριφορά αλλά και την ιδιαίτερη αισθητική των υψηλών κοινωνικών τάξεων. 

Ωστόσο η νοσταλγία για την πατρίδα του δεν μπορεί να τον κρατήσει στο Λονδίνο και έτσι το 1902 επιστρέφει στην Φλωρεντία, από όπου και καταγόταν και ξεκινά την εργασία του ως υπάλληλος σε ένα κατάστημα με δέρματα. Μπαίνοντας έτσι στο μονοπάτι το οποίο η ζωή ξεκίνα να χαράζει για εκείνον. Ώσπου το 1921 καταφέρνει να ανοίξει το πρώτο δικό του πλέον κατάστημα στην Via Vigna Nuova στην Φλωρεντία, με είδη, αξεσουάρ αλλά και ταξιδιωτικές αποσκευές από εκλεκτό δέρμα. Ο Guccio Gucci ήταν πλέον επιχειρηματίας και το πρώτο κατάστημα Gucci ήταν πλέον επίσημα ανοιχτό. 

Rainier III (Rainier Louis Henri Maxence Bertrand Grimaldi), Prince of Monaco, and his wife, American actress and princess Grace Kelly, leaving the boutique Gucci. Rome, 1959 (Photo by Reporters Associati & ArchiviMondadori Portfolio via Getty Images)

Ο signor Gucci, δεν ήθελε ωστόσο να χάσει την ιταλική φινέτσα και ταυτότητα της επιχείρησης του και έτσι αποφάσισε να ξεκινήσει την παραγωγή υποδημάτων και ενδυμάτων ιππασίας, ένα άθλημα το οποίο υπήρξε σήμα κατατεθέν για τις εύπορες κοινωνικές τάξεις της Φλωρεντίας και εν τέλει εγκαθίδρυσε το εμπορικό σήμα του οίκου με την πράσινη, κόκκινη και μπλε λωρίδα η οποία χρησιμοποιούνταν τότε στην περίμετρο της σέλας του αλόγου. 

Μα παρόλη την έντονη δραστηριότητα, το πάθος και την σκληρή δουλειά του, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος στιγμάτισε την ανάπτυξη της επιχείρησης, καθώς η ανάγκη για εύρεση νέων υλικών ήταν μεγαλύτερη από ποτέ, λόγω της κήρυξης εμπάργκο από πολλές χώρες με αφορμή την φασιστική ιταλική πολιτική της χώρας. Κάπου εδώ βλέπουμε για πρώτη φορά την χρήση bamboo, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στα χερούλια τον τσαντών και των αποσκευών του οίκου και αποτέλεσε ένα χαρακτηριστικό, σφραγίδα, που κρατά ακόμη και σήμερα σαν σύμβολο του. Και κατά το ίδιο χρονικό διάστημα λαμβάνει χώρα η αλλαγή διεύθυνσης του πρώτου καταστήματος της Gucci στην Ρώμη από την Via del Parione στην έως και σήμερα διεύθυνση του Via Condotti

Μέσα, λοιπόν, από αντιξοότητες, τύχη αλλά και σκληρή δουλειά ο Guccio κατάφερε να περάσει τον Ατλαντικό και μέσω των υιών του πλέον, να ανοίξει το πρώτο κατάστημα στην Savoy Plaza της Νέας Υόρκης το 1953. Ενώ δυστυχώς, δεκαπέντε ημέρες μετά φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών.

Η ιστορία του οίκου δεν σταματάει εκεί, αφού ο segnor Gucci ήταν μονάχα η αρχή. Το πρώτο κατάστημα πέρα από τον Ατλαντικό είχε ανοίξει χάρη στον γιο του Aldo, ο οποίος ήταν και ο βασικός κληρονόμος ανάμεσα στους τρεις γιους, μα κι εκείνος που κατάφερε να εδραιώσει πελατειακές σχέσεις με προσωπικότητες όπως οι Grace Kelly, Rita Ηayworth και Jackie Onassis από την οποία μάλιστα πήρε το όνομά της και η πρώτη It-bag στην ιστορία της μόδας. Παράλληλα εκείνα τα χρόνια συμβαίνει και η διεθνοποίηση της εταιρείας, καθώς επεκτείνεται σε νέες ηπείρους όπως την Ασία με επιπλέον κίνηση, την κατοχύρωση του λογότυπου GG ως το πλέον επίσημο σήμα του οίκου. 

Σίγουρα θα μπορούσαμε να μιλάμε για πάρα πολλές ώρες για όλες τις ίντριγκες, τις οικογενειακές αντιπαλότητες, αλλά και για τις αμέτρητες διαφωνίες που υπήρξαν στον οικογενειακό κύκλο των Gucci κατά τη διάρκεια τις εξέλιξης του συγκλονιστικού αυτού οίκου μόδας, ωστόσο δεν έχει κανένα νόημα να εστιάσουμε σε ευτελή δημοσιεύματα παρά σε γεγονότα τα οποία οδήγησαν σε αυτό που σήμερα είναι η Gucci. Ένας χαμαιλέοντας της μόδας

Βρισκόμαστε πλέον στο 1980 και ο οίκος γνωρίζει την πρώτη περίοδο παρακμής του, με τον Aldo να αποτυγχάνει πλέον στην διοίκηση της εταιρείας και να κατηγορείται για φορολογική απάτη του ύψους των 7 εκατομμυρίων ευρώ. Ένα γεγονός το οποίο βοήθησε τον ανιψιό του Maurizio, ώστε να τον εκδιώξει πλέον από την θέση του διευθυντή και το 1990 να φέρει στο τιμόνι της την Dawn Mello, η οποία σύστησε τον Tom Ford ως τον νέο δημιουργικό διευθυντή.

Ο οποίος όχι μόνο έφερε μία αισθητική ανανέωση -με τη βοήθεια της μούσας του Caroline Roitfeld τότε επικεφαλής της Γαλλικής Vogue- αλλά δημιούργησε και μία νέα εικόνα για τον ιταλικό οίκο η οποία είχε μία έντονη σεξουαλική και αισθησιακή διάθεση τόσο ως προς τις διαφημιστικές καμπάνιες, όσο και ως προς τις ανδρικές και γυναικείες συλλογές. Το όραμα του Tom Ford ήταν κάτι το οποίο προξένησε έκπληξη, ταραχή αλλά και έφερε τον οίκο Gucci ξανά στο προσκήνιο. 

Μα η δραματική ιστορία της οικογένειας δεν σταματά εδώ. Αφού ο Maurizio αποδεικνύεται όχι και τόσο ικανός στην διαχείριση της οικογενειακής επιχείρησης και το 1993 ο δικηγόρος ο οποίος τον βοήθησε να πάρει την τότε εταιρεία από τον θείο του Aldo, κατάφερε να του πάρει την εταιρεία ολοκληρωτικά.

Έτσι λοιπόν, ο νέος πλέον διευθύνων Domenico de Sole με την βοήθεια της νέας δημιουργικής ομάδας του Tom Ford φέρνουν τον οίκο Gucci στο απόγειο της επιτυχίας του. Μέχρι που το 1995, μία ακόμη τραγωδία βρίσκει την οικογένεια Gucci και τον Maurizio δολοφονημένο από τέσσερις σφαίρες στην πλάτη τις οποίες του προσέφερε ένας πληρωμένος δολοφόνος από την τότε σύζυγό του Patrizia Reggiani-Gucci

Mε τα ιταλικά μέσα να βουίζουν για το τεράστιο σκάνδαλο στον κόσμο της μόδας, η κρίση δεν αργεί να επέλθει ξανά για τον εμβληματικό οίκο. Tο 1999 ο Bernard Arnault και ο Francois Penault από την ομάδα Arnault- Penault-Redoute ή όπως την ξέρουμε σήμερα Kering παίρνει την πλειοψηφία των μετόχων της Gucci, χάρη σε μία οικονομική συμφωνία. Ήταν το έτος 2004 όταν οι δύο πλέον συνεργάτες Domenico de Sole και τον Tom Ford αποφάσισαν να φύγουν από τον οίκο μόδας και την θέση τους να πάρει μία νέα ομάδα σχεδιαστών με υπεύθυνη την έως τότε accessories director Frida Giannini

Με την οικογένεια Gucci πλέον διεσπαρμένη και την εταιρεία να μην ανήκει πλέον στους απογόνους του ιδρυτή της, ξεκινά μία σχετικά ανοδική πορεία όπου η πώληση τσαντών είναι ίσως το κύριο εισόδημα της επιχείρησης, ανάμεσα στις χρονιές 2009 με 2013 καθώς η τιμή τους αυξάνεται κατά 40% και το 2008 ανοίγει το μεγαλύτερο κατάστημα στη Νέα Υόρκη στην καρδιά της 5ης Λεωφόρου.

Το 2011 και τιμώντας τα 60 χρόνια από το θάνατο του ιδρυτή της ο οίκος αποφασίζει να ανοίξει ένα μουσείο 1.700 τετραγωνικών μέτρων στο Palazzo Della Mercanzia στην γενέτειρα του Guccio, την Φλωρεντία.

Ο σκοπός του ήταν όχι μόνο ο φόρος τιμής αλλά και η ευκαιρία για το κοινό να γνωρίσει καλύτερα την ιστορία του εμπνευστή της καθώς εντός υπάρχει καφέ, βιβλιοθήκη και μαγαζιά με αντικείμενα του γνωστού οίκου αλλά και συλλογές από έργα σύγχρονης τέχνης. Επίσης, με αφορμή την ταπεινή καταγωγή του δημιουργού ο οίκος Gucci έχει μία έντονη φιλανθρωπική δράση μέχρι και σήμερα δωρίζοντας μέχρι στιγμής πάνω από είκοσι εκατομμύρια στα παιδιά της Unicef στην Αφρική και συγκεκριμένα στην Μοζαμβίκη.

Το 2015 είναι ίσως η δυσκολότερη περίοδος στην ιστορία του οίκου Gucci με την καλλιτεχνική ομάδα να έχει εγκαταλείψει το πόστο της και τον μοναδικό της σωτήρα Marco Bizzarri (CEO) να κάνει μία τελευταία προσπάθεια για να επαναφέρει την δόξα και την επιτυχία. Έτσι το ίδιο έτος την καλλιτεχνική διεύθυνση αναλαμβάνει ο γνωστός και αγαπημένος σε όλους μας Alessandro Michele, ο οποίος ανήκε ήδη στην ομάδα του σχεδιαστικού τμήματος του οίκου υπό τον Tom Ford για περίπου 12 χρόνια.

Ο σχεδιαστής κουβαλά νέες ιδέες και μία αίσθηση φρέσκου αέρα που αποτελείται κυρίως από φυσική ομορφιά, έμπνευση από την κλασσική ιταλική τέχνη και κουλτούρα αλλά και μία μίξη ανδρόγυνου στυλ, φιλοσοφίας και απαίδευτου αισθησιασμού και σεξαπίλ. Από το πρώτο του κιόλας σόου, η διαφοροποίηση της αισθητικής του οίκου είναι γρήγορα φανερή καθώς σπάει τα πατριαρχικά γυναικεία πρότυπα της Giannini και δημιουργεί μία πιο φιλελεύθερη εικόνα του σύγχρονου κοινού της Gucci.

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο τέλος. Ή πολύ απλά στην συνέχεια αυτής της απίστευτα περίπλοκης αλλά και μοναδικής οικογενειακής ιστορίας για έναν οίκο μόδας ο οποίος παραμένει εμβληματικός παρά τις δυσκολίες. Και καταφέρνει να κατακτά το κοινό του, το οποίο παραμένει πιστό παρά τα σκάνδαλα και τα διάφορα εσωτερικά προβλήματα. Έχοντας μεγαλύτερο γενικό κέρδος και από την Ferrari αλλά και με πάνω από 300 καταστήματα παγκοσμίως, σειρές ρούχων παπουτσιών, αξεσουάρ, καλλυντικών, και εκατοντάδες μοναδικά πρόσωπα συλλόγων ο οίκος Gucci γεννήθηκε για να μείνει και αυτό είναι πλέον ολοφάνερο.

Τελειώνοντας θα θέλαμε να αφιερώσουμε αυτό το άρθρο στον δημιουργό, αλλά και στην συγκυρία της δημιουργίας της ταινίας, η οποία είναι αφιερωμένη στη ζωή και τον θάνατο του Maurizio Gucci, στην οποία πρωταγωνιστούν η Lady Gaga και μοναδικός Adam Driver, καθώς στην σκηνοθεσία υπογράφει ο Ridley Scott. Mε τους δύο υπερταλαντούχους stars να κάνουν αμέτρητες εμφανίσεις στη Φλωρεντία, το Μιλάνο και προσφάτως στην Ρώμη δεν μπορούμε παρά να ανυπομονούμε για να δούμε έστω μία μικρή εικόνα για το τι πραγματικά συνέβαινε μέσα σε αυτήν την τόσο δημιουργικά παθιασμένη, αλλά και προβληματική ιταλική οικογένεια. Η οποία μας χάρισε απλόχερα έναν ιστορικό οίκο μόδας, που το μέλλον του γράφεται ακόμη.

Όλες οι πηγές και οι εικόνες προέρχονται από έρευνα μέσω Google και ελεύθερες πηγές και άρθρα τα οποία αποτελούν πηγή πληροφόρησης. 

Tags:
0 shares
Η Άννα σπούδασε "Επιμέλεια και Επικοινωνία Μόδας" στην Ρώμη όπου και διαμένει. Θεωρεί την μόδα τρόπο ζωής και έκφρασης και της αρέσει να παίζει με την ντουλάπα και τα μαλλιά της. Μία Ελληνίδα που νιώθει λίγο παραπάνω Ιταλίδα, είναι ερωτευμένη με την μίνιμαλ αισθητική, το καλό φαγητό και την αναμετάδωση όλων όσων γίνονται στον χώρο της μόδας.