ParLamano #3: Έλληνες “σχεδιαστές”.
*Γράφει ο σχεδιαστής μόδας και founder του Paramano.gr Νίκος Αλιάζης.
Βασικά καλησπέρα σας!
*Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σας προειδοποιήσω ότι σε όλα όσα θα διαβάσετε παρακάτω, δεν υπάρχει καμία δoμή σκέψης και όλα όσα θα ακολουθήσουν να λέγονται είναι μια ακόμα παραλληρηματική μου σκέψη.
Η Ελλάδα έχει κάπου στα 11.000.000 κατοίκους, ζωή να ΄χουν όλοι τους. Από αυτούς να μην είναι κάνα 1.000.000, που δηλώνουν ότι ασχολούνται με τη μόδα; (Μπακαλίστικο συμπέρασμα #22).
Έχουμε γεμίσει ρούχα, ρούχα παντού, ρούχα στην πρωτεύουσα, ρούχα στη συμπρωτεύουσα, ρούχα στα νησιά, μέχρι και η Γαύδος θα έχει δικό της σχεδιαστή στάνταρ. Κι αν γνωρίζετε κάτι για αυτό παρακαλώ να με ενημερώσετε για να τον κάμω follow στο Instagram. Ζούμε σε μια εποχή που ότι δηλώσεις είσαι, οπότε ΟΚ είμαστε όλοι σχεδιαστές. Έτσι, λοιπόν, το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερος κόσμος ασχολείται με τη σχεδίαση ρούχων, μαγιό, πυτζαμών κ.ο.κ. Αυτό σε μια φυσιολογική χώρα θα μπορούσε να σημαίνει ότι η βιομηχανία της μόδας αναπτύσσεται και ότι πάμε μπροστά και όποιος δε θα χαιρόταν για αυτό, τότε θα ήταν απλά ζηλιάρης και χαιρέκακος. Η κατάσταση όμως θυμίζει το Κολοκοτρωνίτσι και πηγαίνουμε εμπρός – πίσω.
Η βιομηχανία της μόδας στη χώρα μας, δυστυχώς, παραμένει στάσιμη, καθώς η κάθε όμορφη κοπέλα και ο κάθε χιπστεράς νέος φτιάχνει 5,6 αμφιβόλου ποιότητας (την αισθητική δεν την ακουμπώ, γιατί είναι κάτι το υποκειμενικό) ρούχα και τα ανεβάζει στο Instagram γράφοντας “Fashion is about dreaming and make other people dream”, που μα τις χίλιες πέστροφες δε νομίζω ότι ξέρει καν ποιος καλομοίρης, στη συγκεκριμένη περίπτωση καλομοίρα, έχει πει αυτή την φράση. Παρουσιάζουν τις κακοραμμένες τους συλλογές με τρελή αυτοπεποίθηση και ύφος χιλίων καρδιναλίων λες και είναι η Iris Van Herpen κι αν γυρίσεις ανάποδα τα ρούχα και δεις το εσωτερικό τους μοιάζουν με τη θεία μου την Αγλαΐα, μετά το τέταρτο εγκεφαλικό. Το καλύτερο βέβαια που έχουν αυτά τα ενδύματα, είναι ότι τα φοράς και καταλήγεις να μοιάζεις κάτι ανάμεσα σε ντομάτα Μεξικού και πουά Κοκκινοσκουφίτσας, από την αλλεργία που έχεις πάθει!
Σε αυτό το σημείο πριν προχωρήσω θα ήθελα να αναφέρω, ότι ΔΕΝ έχω κανένα θέμα με τους αυτοδίδακτους ανθρώπους και σχεδιαστή δε σε κάνει καμιά σχολή και όλες οι σπουδές του κόσμου! Το θέμα, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι ότι ο οποιοσδήποτε νομίζει, ότι επειδή τον ακολουθούν κάποιοι άνθρωποι, έχει δυνατά social media και οι ξαδέλφες του τον αποθεώνουν για το τρομερό του στυλ, ότι μπορεί να δηλώνει σχεδιαστής. Προφανώς το να έχεις ωραίο στυλ και γούστο δεν είναι κακό, αλλά αυτό δε σε κάνει σχεδιαστή, σε κάνει απλά καλοντυμένο.
Ο λόγος που τα αναφέρω όλα αυτά είναι γιατί με στεναχωρεί πολύ, ειδικά από άτομα που δηλώνουν παθιασμένα με τη μόδα, να μην ξέρουν σπουδαίους σχεδιαστές όπως είναι ο Άγγελος Μπράτης και ο Στέλιος Κουδουνάρης και να τους μαθαίνουν μόνο και μόνο, γιατί ο πρώτος συμμετέχει σε ένα σόου που ψάχνουν τη νέα Ζιζέλ (και εμφανίζεται μια Μέγκι κάπου εκεί και τους χαλάει το όνειρο) και ο δεύτερος στο σόου που πάνε κοπέλες να διδάξουν στυλ και καταλήγουμε να βλέπουμε “Τα δάκρυα της Κονσουέλας επεισόδιο 1832”. (και έτσι γα την ιστορία τα βλέπω και τα 2 και φέτος το Greece’s Next Top Model δεν το χάνω και δεν πρόκειται να το χάσω, εκτός κι αν με απαγάγουν σε κάποιο ουράνιο και κάποιο τόξο!). Είναι κρίμα να μη γνωρίζουμε και να μην επιβραβεύουμε ανθρώπους, που δημιουργούν πολύ όμορφες συλλογές, έχοντας κοπιάσει ώρες ολόκληρες για να μας παρουσιάσουν κάτι το εξαιρετικά όμορφο.
Για να καταλήξω (επιτέλους!) αυτό που θέλω να πω σε όλο το κείμενο, και που στάνταρ δεν θα τα έχω καταφέρει, είναι ότι είναι κρίμα να αγοράζετε ρούχα των 40 ευρώ που έρχονται από την Κίνα από διάφορους “celebrities” και παρουσιάζονται σαν “Made in Greece” και να βλέπω καθημερινά ταλαντούχους σχεδιαστές να εγκαταλείπουν την Ελλάδα, ώστε να βρουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Είναι καλό να στηρίζουμε τους σχεδιαστές που έχουν να “πουν” και να προτείνουν κάτι ενδιαφέρον, έτσι ώστε η ελληνική μόδα να αναπτυχθεί, να αποκτήσει κύρος και να καταφέρει να προσεγγίσει και ξένες αγορές.
Με εκτίμηση,
Νίκος Αλιάζης. @Paramanos
