Οι καλές ταινίες έχουν την δυνατότητα να επηρεάζουν και να αφήνουν ανεξίτηλο στίγμα στις ζωές των ατόμων που τις παρακολούθησαν με διάφορους τρόπους. Είτε με μια φράση, είτε με την όλη ιστορία τους, είτε με τα σκηνικά και τα κοστούμια τους. Σε μια προσπάθεια να καταγράψουμε κάποιες από αυτές τις ταινίες, κάναμε μία λίστα με όμορφες αισθητικά αλλά και νοηματικά ταινίες, που αξίζει να παρακολουθήσουμε.
Lost in Translation
Πολύ συχνά οι ταινίες της Sofia Coppola είναι τόσο προσεγμένες στο σκηνοθετικό κομμάτι, όσο και στο κομμάτι των κοστουμιών. Στο Lost in Translation περιγράφει την περίοδο στη ζωή μιας γυναίκας, λίγο μετά τα 3ο, η οποία δεν έχει αποφασίσει ακόμη τι θα κάνει με τη ζωή της και ακολουθεί τον φωτογράφο άνδρα της σε μία φωτογράφιση στο Τόκιο, περνώντας τον περισσότερο χρόνο μόνη της. Εκεί γνωρίζει έναν Χολιγουντιανό μεσήλικα στάρ, με κρίση μέσης ηλικίας, ο οποίος βρίσκεται εκεί για μια διαφήμιση. Η ταινία έχει σαν βασικό στόχο να μεταδώσει συναισθήματα και όχι να αφηγηθεί μια ιστορία. Θέλει να μεταφέρει την αίσθηση της μοναξιάς και του να μην ανήκεις κάπου αλλά και την καταπολέμηση τους. Για αυτό τον λόγο και τα ρούχα ανήκουν σε ένα πολύ οικείο στον θεατή φάσμα, επικοινωνώντας αποτελεσματικά τις ταυτότητες των χαρακτήρων αλλά και την εξέλιξή τόσο μεταξύ τους, όσο και με το πολιτισμικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται.
photo credits: pinterest.com
Amelie
Άλλη μια ταινία που ξυπνάει συναισθήματα, είτε που έχουμε ζήσει και έχουμε ξεχάσει, είτε που θα θέλαμε να ζήσουμε. Η Αμελί είναι μια νεορομαντική ψυχή με παιδική αφέλεια, που προσπαθεί να επιφέρει την ευτυχία στη ζωή των γύρω της, αλλά και να επιβάλλει, όπου μπορεί δικαιοσύνη, καταφέρνοντας να βρει και τη δική της ευτυχία. Τα χρώματα της ταινίας γενικά είναι το έντονο κόκκινο και το πράσινο, αλλά και τα ρούχα της πρωταγωνίστριας κυμαίνονται στα ίδια χρώματα με ένα thrifted aesthetic που είναι πλέον πολύ διαδεδομένο.
photo credits: pinterest.com
All About My Mother
Η ταινία όλα για τη μητέρα μου είναι μια από τις πιο διάσημες ταινίες του σκηνοθέτη, Πέδρο Αλμοδόβαρ. Θεωρείται από τις πιο επιτυχημένες ρεαλιστικές φεμινιστικές ταινίες καθώς ο Almodovar χρησιμοποίησε τη γυναικεία ψυχολογία ως κύριο στοιχείο και έχτισε ένα πλούσιο εσωτερικό κόσμο για τους χαρακτήρες. Η ταινία αφηγείται της ιστορία μιας μητέρας που χάνει τον γιό της και προσπαθεί να βρεί τον πατέρα του για να τον ενημερώσει. Στην αναζήτηση αυτή βρίσκει άτομα που θα της αλλάξουν τη ζωή. Οι γκαρνταρόμπες των πρωταγωνιστριών είναι κομψές και κλασσικές αλλά με κάποιες έντονες λεπτομέρειες.
Η Στέλλα είναι μια ελληνική εκδοχή της Κάρμεν σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη και με πρωταγωνίστρια την Μελίνα Μερκούρη. Αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, που δεν μπορεί και δεν θέλει να συμβιβαστεί και να φυλακιστεί στα κοινωνικά στερεότυπα. Ενδυματολόγος της ταινίας ήταν η Theoni Aldredge, η οποία έντυσε την πρωταγωνίστρια με κομψά αλλά ταυτόχρονα αρκετά αποκαλυπτικά και sexy για την εποχή και τον χώρο ρούχα, κάνοντας ακόμα πιο ευκρινή τον χαρακτήρα της Στέλλας.
Ο Al Pacino ερμηνεύει τον ρόλο ενός αστυνομικού -του μόνου αγνού και τίμιου στο τμήμα του- ο οποίος αρνείται να συνεργαστεί με τους προστάτες του οργανωμένου εγκλήματος και να διαφθαρεί. Ο Frank Serpico είναι ένας αρκετά μποέμ χαρακτήρας, με αρκετά hippie στοιχεία και αυτό αντικατοπτρίζεται στο στυλ του. Κατά τη διάρκεια της ταινίας βλέπουμε αμέτρητες αλλαγές στην εμφάνιση του Al Pacino, στα ρούχα, στα αξεσουάρ, στα μαλλιά και στα γένια του.
photo credits: imdb.com
Οι ταινίες μπορούν να αποτελέσουν μια μεγάλη πηγή έμπνευσης για την ζωή μας. Μπορούν να μας διδάξουν νέα πράγματα, να μας βοηθήσουν να δούμε τον κόσμο υπό διαφορετικό πρίσμα και να μας παρακινήσουν να κάνουμε αλλαγές στη δική μας ζωή. Όταν μάλιστα συνδυάζουν τα μηνύματα , με καλαίσθητες εικόνες και ενδιαφέρονται outfits αποτελεί την τέλεια ευκαιρία.
Η Μαριγώ σπουδάζει Αρχιτεκτονική. Αγαπά τον κινηματογράφο. Θεωρεί τη μόδα τρόπο έκφρασης προσωπικότητας και μορφή τέχνης. Ψάχνει τη μόδα και την ιστορία της μέσα στις υπόλοιπες μορφές τέχνης.
