Αγαπώ το σώμα μου σημαίνει: «NΟΙΑΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ»
*Γράφει η Διαιτολόγος – Διατροφολόγος Μαίρη Ρωμανίδου.
Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν πρόβλημα με το σώμα τους. Μπορεί να μην τους αρέσει η φιγούρα τους είτε ένα συγκεκριμένο μέρος του σώματος τους. Γιατί; Γιατί ο άνθρωπος είναι σχεδιασμένος για να διαφέρει, να έχει ατέλειες- τέλειες.
“Να αγαπάμε το σώμα μας και να το ευχαριστούμε που κάθε ημέρα μας λειτουργεί, κουβαλάει την ψυχή μας!”
Από μικρά τα παιδιά με τα μέσα δικτύωσης, με τη μόδα έρχονται σε επαφή με μοντέλα και πρότυπα λεπτεπίλεπτων σιλουετών. Η βιομηχανία της μόδας επιτάσσει πολύ αδύνατα κορμιά για φωτογραφίσεις και πασαρέλα, έτσι τα πρότυπα είναι αδύνατα. Είναι λογικό, στην τρυφερή ηλικία της εφηβείας τα άτομα αναζητούν πρότυπα ώστε να διαμορφώσουν χαρακτηριστικά όμοια με αυτά των προτύπων τους. Πως μπορώ όμως να επιβάλλω στο σώμα μου κάτι που δεν είμαι; Πως μπορώ στην τρυφερή ηλικία της εφηβείας μου να δημιουργώ στερητικά, καθαρτικά ακόμα και ψυχωτικά επεισόδια εμμονής ώστε να αναγκάζω το σώμα μου να υποφέρει με την ασιτία;
Βλέπετε ο κάθε άνθρωπος, λαμβάνει τα ερεθίσματα διαφορετικά. Ο κάθε άνθρωπος βάλλεται από πληροφορίες και κριτική για την εξωτερική του εμφάνιση καθώς (λογικό έως ένα βαθμό είναι το πρώτο στοιχείο που αντικρίζει ο άλλος). Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι βιώνουν την κριτική αυτή για το σώμα τους από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους και η κριτική αυτή θα μείνει ως ανάμνηση και θα τους συντροφεύει για πάντα. Υπάρχουν γονείς που τιμωρούν τα παιδιά τους γιατί πάχυναν, υπάρχουν γονείς που επικρίνουν το σώμα των παιδιών τους, συγκρίνοντας το με το δικό τους. Δεν φαντάζεστε πόσο επιζήμια είναι όλη αυτή η κριτική στον μετέπειτα ενήλικα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επιδημιολογικές μελέτες που να απεικονίζουν τη σημαντικότητα του προβλήματος στον ελληνικό πληθυσμό όμως σκόπιμο.
Το πρώτο συναίσθημα που λαμβάνει ένα νεογέννητο είναι η αγάπη, έπειτα μας μαθαίνουν να αγαπάμε. Ξεχνούν όμως να μας μάθουν να μας αγαπάμε. Να αγαπάμε το σώμα μας και να το ευχαριστούμε που κάθε ημέρα μας λειτουργεί, κουβαλάει την ψυχή μας και ταλαιπωρείται τόσο από εμάς κάθε φορά που το βάζουμε στη διαδικασία μιας στερητικής δίαιτας, πόσο μάλλον ενός καθαρτικού επεισοδίου. Αυτός είναι κιόλας ο λόγος που όταν χάνουμε εύκολα και γρήγορα βάρος κινδυνεύουμε να το αποκτήσουμε πολύ γρήγορα. Το σώμα μας υφίσταται το στρες της ασιτίας, σαν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης οπότε, μόλις ηρεμήσουμε και χαλαρώσουμε μετά από μια στερητική δίαιτα, μπαίνει σε λειτουργία ώστε να επανέλθει στο αρχικό του βάρους για να ισορροπήσει.
Συμπερασματικά, ο κάθε άνθρωπος είναι σχεδιασμένος διαφορετικά από τον άλλον. Το ιδανικό βάρος του κάθε ανθρώπου διαφέρει. Το σώμα μας πρέπει να το ακούμε και να μην οδηγούμαστε σε ακρότητες. Να σεβόμαστε τις ανάγκες του και με την ίδια λογική να μην φορτώνουμε τον οργανισμό μας με παραπανήσιες και επιζήμιες τροφές.
Βλέπετε, για ακόμα μια φορά θα το πω είμαστε ό,τι τρώμε και είμαστε ο αντικατοπτρισμός του εαυτού μας. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανέναν να μας κρίνει και να μας δημιουργεί ενοχές για το σώμα μας, πόσο μάλλον τον ίδιο μας τον εαυτό. Η αλλαγή και η απώλεια βάρους είναι απόφαση συνειδητή, που όταν παρθεί από εμάς τους ίδιους σε συνεργασία με τους ειδικούς (διαιτολόγους και ψυχολόγους) έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
«Αγαπήστε το σώμα σας, αγαπήστε εσάς, ακούστε τις ανάγκες του και δουλέψτε για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η διατροφή και η γυμναστική είναι ο καλύτερος σύμμαχός σας».
